10 november 2010
Wat is dat rondlopen van
De twijgen tot de grond
Erin kruipen en er dromen
Van groen en blauw en nooit
De kracht weer vinden om te verlaten
Dat hol, de hoop om een vossenstaart rond je
Inmiddels koud geworden lijf te kunnen wikkelen (?)
Als een verband om de gebroken ruggengraat
Die jij in dit hol belichaamt.
Elke kleur die je ruikt
Door jouw poriën,
Van hongerkookpot tot samenspel,
Slorpen jouw ervaren handen op tot touwen
Die jouw beweeglijke anker niet werkelijk
Omstrengelen kan.
Wat is dat gewroet van je polsen
De twijgen tot de grond
Wil je de nerven vinden in
Dit suffe zand?
Je waant je maar in een hol
En dat weet je
Inmiddels verkouden vermogen.
Reacties
Een reactie posten