voor Wilhelm

Ik ben samen met jou

zoals de kwalvliezen met het water.

wij wonen in eeuwig, zoals ook zij.

donkerdiep, koningsblauw

danst inktvis voor ons in al zijn geheimen

je oog tolt, ik vind je mooi.

je week van je bulldozerinstinct,

want de anderen, zij deden het onmogelijke;

zij bevroren als kerkzuilen, fossielen in het gesteente ‘dogma’,

voor jouw gelaat.

zij trokken een dak op met stramme kaken,

tussen jou

en de hemelse lichtduivels...

je werd bijna doof van dit resolute startschot voor jouw padvinderstocht.

veel later, nu je in het fluiten van onze kogels het geluid hebt herkend, 

en mijn nacht het trillen van jouw lip heeft gezien, 

kan ik je met moederlijke toewijding zeggen,

misschien was dit overgaan, 

naast haar bekwame vleugels uitgestrekt 

over de volle lengte van jouw kindertijd,

wel haar grootste geschenk aan jou.

jouw uitwijken, als een piepjonge prins in vaders' gewaad, 

en zijn provisorisch leger als gevolg, ontvouwt zich, 

als jij het kiest, in goudstromen onder de sapstengel 

van een witte wilhelmskelk.

ik zie jou genieten in mijn dromen.

ik ben samen met jou

zoals de wolkblazers met de aardbol.

wij wonen in eeuwig, zoals ook zij.